Hutspot in La Paz
Door: Sandy de Vreede
29 Juli 2009 | Bolivia, La Paz
Hola allemaal,
Commo esta? Ja, ik spreek ook al een aardig woordje Spaans. Niet natuurlijk, maar het is wel verbazingwekkend hoe snel je de woorden oppikt die voor jezelf belangrijk zijn. Bijvoorbeeld wc, sap, kaas. En met Engels en Frans zijn veel woorden ook wel te herleiden. En dan is Peter er uiteraard nog.
We zijn nu dus in La Paz, een grote stad met ik dacht 2,5 miljoen inwoners (dit is inclusief de buitenwijken). We zijn gisterochtend om 6 uur aangekomen na een verschrikkelijke reis met de nachtbus. Je had weinig beenruimte en de eerste 3 uur scheurde de chauffeur over een zandweg met kuilen en hobbels. De nieren van Peter zaten volgens hem in zijn hoofd en ik dacht dat ik gek werd. Alles trilde.
Na die 3 uur werd het wat rustiger en heb ik uiteindelijk (als één van de weinigen) een paar uur geslapen.
Nog even een overzicht van wat we de afgelopen dagen hebben gedaan. We zijn in Potosi (klemtoon op de i) geweest) Een leuke stad. Het was er de dag dat we aankwamen alleen verschrikkelijk koud. Het is de hoogste stad ter wereld op iets meer dan 4000 meter. En dat hakte erin bij onze groep. Zelf had ik alleen hoofdpijn en wanneer ik een heuveltje op moest was ik kapot (dat is eigenlijk niet anders dan in Nederland hahaha).
Maar goed, ik ben niet meegeweest naar de mijn, omdat ik het niet trok. Er waren nog wel een paar achterblijvers, die er erger aan toe waren (inclusief overgeven). Na een ochtendje rustig aan gedaan te hebben, ging het wel. In Potosi zelf hebben we o.a. een klooster bezocht. Daar woonden nonnen die zichzelf verwonden. Het klooster was heel mooi, maar wel een beetje naargeestig. Ik heb nog nooit zoveel Jezusbeelden in één gebouw gezien met zoveel bloed en wonden. Daar houden ze hier trouwens sowieso wel van. Alle Christusbeelden in kerken hebben bij voorkeur veel bloed en grote wonden.
Na Potosi zijn we naar Uyuni gegaan. Het einde van de wereld. Het dorp zelf stelde niets voor. ´s Avonds en ´s nachts was het er min 3. Dat viel ngo mee, want in de weken daarvoor was het tot min 18 geweest. Veel leidingen waren gesprongen. De douche in het hotel was niet echt warm, maar we hebben het overleefd.
We zijn daar naar een soort kerkhof voor treinen geweest. Dat maakte helemaal dat je het gevoel had dat de wereld hier ophield. Ook de treinen reden niet verder.
Uyuni en de hele omgeving deed me denken aan Tibet. Bolivia wordt ook het Tibet van Zuid-Amerika genoemd. En dat klopt wel. Wat dat betreft voel ik me hier wel thuis. De mensen en steden zijn alleen anders dan in Azië. En daar heb ik minder mee. Maar het valt me allemaal echt niet tegen. Ik vind het mooier, leuker, indrukwekkender enz dan ik had gedacht. En mijn fototoestel is ook al van mijn nek af geweest deze reis ;-)
Terug naar Uyuni. Daar zijn we per jeep over de zoutvlakte gereden. Dat is echt ongelofelijk. Zo mooi. Een grote, witte vlakte van 10.000 vierkante meter. Dan voel je je heel klein. Het is dat er nog andere jeeps meerijden) en dat zijn er heel veel, want we waren zeker niet de enige toeristen), maar anders zou je kunnen denken dat je alleen op de wereld bent.
We reden naar een eiland dat in de zoutvlakte ligt en dat vol staat met cactussen. Enorme grote dingen die al eeuwen oud zijn. Een prachtig gezicht.
We hebben daar ook gegeten. Er was een kokkin met ons meegereden vanuit Uyuni. Echt bizar, want dat heeft iedere groep dus. En dan zit iedereen aan tafeltjes van blokken zout te lunchen.
Peter en ik hebben aardig wat foto´s gemaakt op de zoutvlakte. We hebben van alles uitgeprobeerd. De resultaten volgen in Nederland wel. Dus nog even geduld.
En nu dus La Paz. Niet de hoofdstad van Bolivia. Dat is Sucre waar we eerder waren. De stad is wel groter dan Sucre.
Gisteren hebben we met een groepje de stad verkend. Zijn we met een locale bus voor 10 cent per persoon naar een plein gereden. En van daaruit hebben we gebouwen bekeken, gelopen, musea bezocht, bij een van de vele fruitstalletjes een sapje gedronken. Kortom we vermaken ons prima. Het was weer een hele leuke dag.
´s Avonds hebben we bij Sol&Luna gegeten. Een tent van een....Nederlander. Dus ja, er stonden hutspot en bitterballen op het menu, maar we hebben ons in kunnen houden.
En nu dan ff internetten. Zie ik dat Feyenoord met 3-0 van Sampdoria heeft gewonnen. Maak me gek. De verwachtingen stijgen.... Ik hoef geen kaarsjes meer aan te steken hier in alle kerken. Maar goed, komend weekend maar eens kijken waar we staan in de wedstrijd tegen NEC. Wel hoopvol dat De Guzman weer heeft meegedaan.
Goed, ik ga het hierbij laten. Peter en ik gaan zo de stad weer in ,met npog een jongen van de groep. De rest is naar een berg vertrokken. DE top is niet bereikbaar, omdat het hier twee dagen geleden flink gesneeuwd heeft. Daar is in de stad zelf trouwens niets van te merken.
Maar wij hadden dus geen zin om naar die berg te gaan.
Wij lopen even naar de heksenmarkt. Daar verkopen ze bijvoorbeeld foetussen van lama´s en allerlei kruiden om je huis mee te zegenen enz. Misschien zit er nog wel iets bruikbaars tussen.
Veel groetjes van ons. En voor de mensen die op vakantie zijn of gaan heel veel plezier. geniet net zoveel als wij doen.
Peter en Sandy
Commo esta? Ja, ik spreek ook al een aardig woordje Spaans. Niet natuurlijk, maar het is wel verbazingwekkend hoe snel je de woorden oppikt die voor jezelf belangrijk zijn. Bijvoorbeeld wc, sap, kaas. En met Engels en Frans zijn veel woorden ook wel te herleiden. En dan is Peter er uiteraard nog.
We zijn nu dus in La Paz, een grote stad met ik dacht 2,5 miljoen inwoners (dit is inclusief de buitenwijken). We zijn gisterochtend om 6 uur aangekomen na een verschrikkelijke reis met de nachtbus. Je had weinig beenruimte en de eerste 3 uur scheurde de chauffeur over een zandweg met kuilen en hobbels. De nieren van Peter zaten volgens hem in zijn hoofd en ik dacht dat ik gek werd. Alles trilde.
Na die 3 uur werd het wat rustiger en heb ik uiteindelijk (als één van de weinigen) een paar uur geslapen.
Nog even een overzicht van wat we de afgelopen dagen hebben gedaan. We zijn in Potosi (klemtoon op de i) geweest) Een leuke stad. Het was er de dag dat we aankwamen alleen verschrikkelijk koud. Het is de hoogste stad ter wereld op iets meer dan 4000 meter. En dat hakte erin bij onze groep. Zelf had ik alleen hoofdpijn en wanneer ik een heuveltje op moest was ik kapot (dat is eigenlijk niet anders dan in Nederland hahaha).
Maar goed, ik ben niet meegeweest naar de mijn, omdat ik het niet trok. Er waren nog wel een paar achterblijvers, die er erger aan toe waren (inclusief overgeven). Na een ochtendje rustig aan gedaan te hebben, ging het wel. In Potosi zelf hebben we o.a. een klooster bezocht. Daar woonden nonnen die zichzelf verwonden. Het klooster was heel mooi, maar wel een beetje naargeestig. Ik heb nog nooit zoveel Jezusbeelden in één gebouw gezien met zoveel bloed en wonden. Daar houden ze hier trouwens sowieso wel van. Alle Christusbeelden in kerken hebben bij voorkeur veel bloed en grote wonden.
Na Potosi zijn we naar Uyuni gegaan. Het einde van de wereld. Het dorp zelf stelde niets voor. ´s Avonds en ´s nachts was het er min 3. Dat viel ngo mee, want in de weken daarvoor was het tot min 18 geweest. Veel leidingen waren gesprongen. De douche in het hotel was niet echt warm, maar we hebben het overleefd.
We zijn daar naar een soort kerkhof voor treinen geweest. Dat maakte helemaal dat je het gevoel had dat de wereld hier ophield. Ook de treinen reden niet verder.
Uyuni en de hele omgeving deed me denken aan Tibet. Bolivia wordt ook het Tibet van Zuid-Amerika genoemd. En dat klopt wel. Wat dat betreft voel ik me hier wel thuis. De mensen en steden zijn alleen anders dan in Azië. En daar heb ik minder mee. Maar het valt me allemaal echt niet tegen. Ik vind het mooier, leuker, indrukwekkender enz dan ik had gedacht. En mijn fototoestel is ook al van mijn nek af geweest deze reis ;-)
Terug naar Uyuni. Daar zijn we per jeep over de zoutvlakte gereden. Dat is echt ongelofelijk. Zo mooi. Een grote, witte vlakte van 10.000 vierkante meter. Dan voel je je heel klein. Het is dat er nog andere jeeps meerijden) en dat zijn er heel veel, want we waren zeker niet de enige toeristen), maar anders zou je kunnen denken dat je alleen op de wereld bent.
We reden naar een eiland dat in de zoutvlakte ligt en dat vol staat met cactussen. Enorme grote dingen die al eeuwen oud zijn. Een prachtig gezicht.
We hebben daar ook gegeten. Er was een kokkin met ons meegereden vanuit Uyuni. Echt bizar, want dat heeft iedere groep dus. En dan zit iedereen aan tafeltjes van blokken zout te lunchen.
Peter en ik hebben aardig wat foto´s gemaakt op de zoutvlakte. We hebben van alles uitgeprobeerd. De resultaten volgen in Nederland wel. Dus nog even geduld.
En nu dus La Paz. Niet de hoofdstad van Bolivia. Dat is Sucre waar we eerder waren. De stad is wel groter dan Sucre.
Gisteren hebben we met een groepje de stad verkend. Zijn we met een locale bus voor 10 cent per persoon naar een plein gereden. En van daaruit hebben we gebouwen bekeken, gelopen, musea bezocht, bij een van de vele fruitstalletjes een sapje gedronken. Kortom we vermaken ons prima. Het was weer een hele leuke dag.
´s Avonds hebben we bij Sol&Luna gegeten. Een tent van een....Nederlander. Dus ja, er stonden hutspot en bitterballen op het menu, maar we hebben ons in kunnen houden.
En nu dan ff internetten. Zie ik dat Feyenoord met 3-0 van Sampdoria heeft gewonnen. Maak me gek. De verwachtingen stijgen.... Ik hoef geen kaarsjes meer aan te steken hier in alle kerken. Maar goed, komend weekend maar eens kijken waar we staan in de wedstrijd tegen NEC. Wel hoopvol dat De Guzman weer heeft meegedaan.
Goed, ik ga het hierbij laten. Peter en ik gaan zo de stad weer in ,met npog een jongen van de groep. De rest is naar een berg vertrokken. DE top is niet bereikbaar, omdat het hier twee dagen geleden flink gesneeuwd heeft. Daar is in de stad zelf trouwens niets van te merken.
Maar wij hadden dus geen zin om naar die berg te gaan.
Wij lopen even naar de heksenmarkt. Daar verkopen ze bijvoorbeeld foetussen van lama´s en allerlei kruiden om je huis mee te zegenen enz. Misschien zit er nog wel iets bruikbaars tussen.
Veel groetjes van ons. En voor de mensen die op vakantie zijn of gaan heel veel plezier. geniet net zoveel als wij doen.
Peter en Sandy
-
29 Juli 2009 - 19:22
Pa:
Wat super zeg z'n rit van drie uur.Wat zijn er dan toch in europa geweldige wegen dat waardeer je dan als je weer thuis ben. Maar het land maak natuurlijk heelveel goed.En dan maar in de stad of dorp genieten van alles wat er is. En heel verstandig dat je goed naar je lichaam luisterd wat niet kan dat kan niet.En fijn dat jullie het zo naar de zin hebben.Nou geniet nog maar van alles wat je onderweg tegen komt.Tot gauw een kus van mij. -
29 Juli 2009 - 19:33
Tanja:
Hoi Miss D.. Wat kan je toch heerlijk schrijven.. alsof ik t je hoor vertellen... Maar eh, zo hoog kom ik volgende week in Zwitserland niet hoor!! 4000 meter, pfff..Nou meis ..Nog 2 dagen , ben ik ook op vakantie.. Maar de week erna hoop ik dat onze afspraak op vrijdagavond nog doorgaat.. spreek je als ik terug ben... Nog heeeel veel plezier daar..en tot gauw Liefs tanja -
30 Juli 2009 - 04:35
Corry:
Moi bien,Gracias
Wat een superverhaal.Jij kan echt op z'n minst een (reis)boek schrijven. Veel leuker dan die klachten.hi.Wat een reis en dan ooook nog het bericht van Feyenoord! Ik zou er jaloers van worden, als ik zou weten wat dat was. haha. Geniet ze en ik kijk alweer uit naar het volgende verslag.We worden wel verwend zo.
Dikke X
-
30 Juli 2009 - 08:28
Nathalie:
Hallo!!
ik zie dat er nog niet zoveel reacties zijn gekomen op dit verhaal.... Is dan echt iedereen op vakantie??!!!:(
Hier alles z'n gangetje.
Het weer is nogal herfstachtig vandaag. Vannacht was er ook onweer. André beleeft vandaag zijn laatste dag in het weeshuis, morgen vetrekken ze naar Pnom Penh en zaterdagochtend vroeg naar Siem Reap, waar ze dan nog een weekje blijven. De overnachting in PP blijkt in hetzelfde hotel te zijn als toen wij er waren! André was met zijn collega alvast gaan kijken en herkende de bewaker nog!!!!!
Verder geen bijzonderheden, ik kijk weer uit naar het volgende verhaal!!!
XXX Nathalie -
30 Juli 2009 - 11:37
Rianne:
He Sandy,
Dat is pas een vakantie! Jij bent echt even helemaal weg van het luxe leven bij ons ;-P
Geniet ervan en als je terug bent snel een keer lekker gaan eten samen!
Liefs, Rianne -
30 Juli 2009 - 21:10
Hans:
Hoi Sandy en Peter ,
Zo te lezen beleven jullie aardig wat avonturen daar in het verre bolivia die zout vlakte lijkt me heel indrukwekkend en zo te lezen krijgen jullie mooie dingen te zien geniet er maar lekker van en ben nu al benieuwd naar jullie verhalen thuis. in mijn vorige berichtje vertelde ik al van mijn w.w.k gevoel maar ik heb er niets van kunnen terug lezen hoe dat komt weet ik niet zondag ga ik naar nec ik zal ze namens jou aan moedigen,
gr H/M -
31 Juli 2009 - 09:25
Luciël:
Jullie vermaken je wel!!! Goed zo!
Ik ga zondag met jouw seizoenskaart naar Feyenoord-NEC. Kijken of dat ook zo vermakelijk is;-)
Groeten uit Den Haag! -
01 Augustus 2009 - 11:53
Wouter:
leuke verhalen allemaal! het lijkt de rtl-travel wel; maar dan zonder chris. groeten van een trouwe lezer -
02 Augustus 2009 - 17:38
Senorita Madelon:
Ola Chica!
Leuk verhaal weer om te lezen! Jij hebt het veel leuker dan wij hier ;)..
Tenminste wel dan mij..het is zondagavond....19:00 uur...dus je weet wel weer hoe gezellig het bij ons is! haha!!! Op naar het volgende verhaal!!
groetjes en ja toch ook van Ed!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
