ET....phone home....

Jó estét, allemaal (goedenavond)

Het is half 10 en ik lig in bed en ik heb geen zin om een lang stuk te typen. Dus eens kijken wat het gaat worden. Laatste avond in Budapest. Morgen vertrekken we in de middag weer richting Nederland. En daar blijf ik dan voorlopig dik 2 maanden hihi

Budapest...mooie stad. Niet te vergelijken met Berlijn. Alleen het openbaar vervoer is net zo goed. Ons hoogtepunt was de fietstocht op zondagmiddag. Het was 20 graden. Heerlijk zonnetje. Wij met een Hongaarse gids, die uitstekende Nederlands sprak op een e-Nike de stad door. Fantastisch. In 3 uur hebben we zo’n beetje alle belangrijke dingen wel gezien. We zijn zelfs op het eiland Margaretha geweest. De groene long van Budapest. Door het onverwachte mooie weer stikte het er van de mensen. Onze gids was zelf verbaasd. Daar reden wij dus tussendoor, langs, over het gras enz. Echt heel leuk.
Ander hoogtepunt was het ondergrondse ziekenhuis. Dat werd later gebruikt als schuilkelder in de Koude Oorlog en het was een geheime plek. Gaaf om daarin rond te lopen. Eerst kregen we een korte film en daarna in ongeveer 50 minuten het complex door. Het was berekend op 200 patiënten, maar er waren er veel meer. De bedden werden tegen elkaar aangeschoven en zo konden er 3 personen in 2 bedden. Ook Duitsers en Russen werden geholpen. Er werd geen onderscheid gemaakt. Alleen moesten zij het ziekenhuis wel snel verlaten.

We zijn ook in het badhuis van het Gellért Hotel geweest. Dat viel wat tegen. Wij hadden meer baden verwacht. Buiten was 1 bad open. Binnen had je het zwembad en de warmwaterbaden van 36 en 40 graden. Lekker een beetje dobberen. Ik weet wel weer waarom ik zwemmen niet leuk vind. Dan sta je na afloop in het hokje te klooien met je kleren en je natte voeten. Je broekspijpen wil je niet op de grond hebben. Ik was ook mijn onderbroek kwijt. Toen ik besloot mijn spijkerbroek dan maar zo aan te trekken, bleek hij daarin te zitten. Mij vind je voorlopig niet in een zwembad.

Vandaag een stuk gevaren op de Donau. Niet heel spannend, maar wel leuk om de gebouwen vanaf het water te zien. We hebben langs de burcht gelopen. En zijn naar het House of Terror geweest. Daar wilden we niet te lang rondlopen. Dus we hadden geen audiotour genomen. Dat kon wel volgens de niet zo vriendelijke muts achter de kassa. Nou, dat was dus niet zo’n goed idee. Het was eigenlijk niet te volgen. Er hingen vooral tv’s met beelden. Als er tekst was, stond het er alleen in het Hongaars. Je kon wel bij de meeste zalen een stencil pakken, maar daar stond zoveel tekst op, dat we het al snel hadden gehad.

Als laatste vandaag nog de rotskerk meegepakt. Bijzondere plek. Met audiotour dit keer.....ik ben geloof ik een beetje audiomoe....er kwam geen eind aan de verhalen....

Budapest bestaat uit de steden Buda en Pest. De eerste brug tussen deze steden was de kettingbrug. Onze favoriet is echter de vrijheidsbrug. Daar zijn we het meest overheen gelopen. Tram 56A hebben we het meest genomen. De goulashsoep komt hier vandaan.

In het vliegtuig zat Peter naast een vrouw uit Hongarije, die in Nederland woont. Ik sliep. Opeens werd ik wakker. Hoor ik die vrouw zeggen dat ze niet uit Budapest komt, maar uit een klein plaatsje erbuiten waar Peter wel nooit van gehoord zal hebben....Tatabanya......dus ik roep.....daar komt Jozsef Kiprich vandaan. De tovenaar van Tatabanya. Dat weet toch iedereen. Ok....iedereen die voor Feyenoord is...hehehehe....

In het badhuis hadden we ook nog een goed gesprek met een jongen uit Denver, Colorado. Hij was hier om te mediteren voor de aarde met mensen van over de hele wereld. Doel is om eigen gemeenschappen op te zetten die zelfvoorzienend zijn. En let op: de ruimtereizen staan klaar om hierheen te komen. Ze zijn vriendelijk en zijn veel verder dan wij in genezing enz. Er zijn hele vloten met schepen, maar wanneer ze precies komen, wist hij nog niet. De jongen keek er zo gelukkig bij, dat ik het niet eens raar vond.

Ik ga slapen. Het is ondertussen tien over tien. Peter ligt net. Als we niet door aliens worden meegenomen, zijn we morgen weer in Nederland. Andes bel ik wel naar huis....hahahaha

Groetjes, Sandy en Peter