Verschrikkelijk fantastisch
Door: Sandy de Vreede
23 Juli 2010 | Argentinië, Buenos Aires
Bon dia,
daar ben ik eindelijk. We hebben een nogal druk programma gehad. Ook was er niet altijd internet beschikbaar. Maar ik ga het nu goed maken.
Mijn laatste verslag stopte in San Pedro. We zouden de volgende dag de woestijn in gaan. En dat hebben we gedaan. We zijn ´s ochtends vroeg vertrokken naar een zoutvlakte waar ook flamengo´s stonden. Prachtig, maar ijskoud. De wind woei over de vlakte. En dat is de hele dag zo gebleven. Bij de excursie was ook een ontbijt en een lunch. Stond je buiten met je bekertje thee. Bij het ontbijt was er nog wat beschutting, maar de lunch werd bij twee lagunes verzorgd. Ons busje was wel een beetje achter een rots gezet, maar alles was bedekt met stof.
Ik wilde de lagunes graag van dichtbij zien. Ik ben dus een stukje gaan lopen. De keiharde wind stond in mijn rug. IJskoud, maar nog wel te doen. Totdat ik me omdraaide. Toen ben ik terug gegaan, want dat was echt een hel. Het snot woie uit mijn neus. Ik dacht dat ik het niet zou gaan halen. Hijgend kwam ik bij osn beetje beschutte plekje aan. Dat was echt bizar. De kracht van de natuur is echt ongelofelijk. ´
´s Middags bezochten we nog wat punten, maar na een paar foto´s lagen je vingers zo´n beetje los in je handschoenen. Dus dan was het snel de bus weer in. Ook wel jammer, want het was echt onwijs mooi allemaal.
De volgende ochtend zijn we om half 4 op gestaan en om 4 uur weer de woestijn ingereden om geisers te gaan bekijken. Het was ongeveer twee uur rijden. Om 6 uur waren we dus op de plek van bestemming. Het moest zo vroeg, omdat de geisers alleen bij zonsopgang goed werken door het warmteverschil.
Voor de bus in het licht van de koplampen werd een ontbijt neergezet. De thermometer gaf -16 aan. Het was wel iets minder koud dan de vorige dag, omdat er geen wind stond.
Na het ontbijt zijn de de vlakte opgelopen waar de geisers spoten. Toen de zon langzaam over de bergen kwam, werden de geisers steeds actiever. Echt prachtig om te zien. Het ging met veel stoom gepaard. Je kon er lekker je handen en voeten aan warmen.
Na de geisers kon er worden gezwommen in een bad met water dat ongeveer 40 graden was. Peter heeft het gedaan. Ik zag het niet zitten gezien de kou. Maar achteraf had het best gekund. Je werd heerlijk warm door het water. Het leek op een sauna. Als je eruit kwam, was het niet koud.
Verder hebben we die dag nog een stuk gewandeld langs kaktussen. Daar was de temperatuur ook al een stuk beter door de zon. Peter en ik spraken een man die ook een excursie leidde. Hij vertelde dat het sinds lange tijd niet zo gewaaid had. De dag ervoor was San Pedro de koudste plek in Chili. Het was zelfs op het nieuws geweest. Door de wind was de gevolestemperatuur ongeveer 20 graden onder 0. En wij liepen daar vrolijk in rond. Het verbaasde me eigenlijk niet toen ik het hoorde. Het was echt koud geweest. Ondanks alle lagen kleding. Zoiets heb ik nog nooit eerder meegemaakt.
Die man vertelde ook dat het veel kouder was dan normaal. Eigenlijk wat ik ook uit jullie berichten opmaak. En dat geldt dus ook voor Argentinië.
Als we voor het avondeten een restaurant zochten, keken we eerst of we bij de kachel konden zitten. Anders liepen we door. EN dan nog zat je met aardig wat kleding aan.
Hoewel het echt heel koud was, was San Pedro de Atacama wel een hoogtepunt. Daarna hebben we afscheid genomen van Chili en zijn we met een lijnbus naar Argentinië gereden.
De eerste plaats die we daar hebben bezocht was Salta. Ook weer een hoogtepunt wat mij en Peter betreft. We hebben namelijk paard gereden. We zijn met 3 anderen uit de groep gegaan en we werden bij het hotel opgehaald. Het was een uur rijden de bergen in. Daar was een ranch waar we op paarden zijn gestapt.
De tocht was echt fantastisch. De Marlboro man zou er jaloers op worden. We moesten door smalle paadjes met overal takken, over en om boomstammen heen. Het was soms steil en er lag hier en daar nog best wat sneeuw. De paarden konden het aan, maar gleden af en toe uit. Het was best spannend. Maar zo geweldig. Op een bepaald moment reed ik helemaal alleen. De mensen voor en achter mij waren niet te zien. Reed ik daar door een prachtig Argentijns landschap. Het was haast niet te bevatten. Ik heb toen ff dubbel genoten.
Na 2,5 uur rijden kwamen we weer bij de ranch aan. Daar hebben we meegedaan met de bbq. Ik vegetarisch uiteraard.
Vervolgens zijn Peter en nog een vrouw uit de groep een andere rit gaan maken. En ik ben met twee andere meiden terug gegaan naar de stad. Daar hebben we wat rond gekeken en op een terras gezeten. Heerlijk in de zon. Mijn jas kon zelfs uit. Tot de zon onder was.
Uiteindelijk was Peter om 9 uur terug in het hotel. Vertelde hij dat hij van de taxichauffeur had gehoord dat er een competitiewedstrijd werd gespeeld. Salta tegen River Plate. Ik baalde echt als een stekker dat we die wedstrijd niet gezien hebben. Had makkelijk gekund.
Maar goed. We hopen de schade in Rio in te kunnen halen. Een dag voordat wij in Rio komen, is er een belangrijke wedstrijd. En die willen we meemaken. De kaarten zijn al geregeld. We moeten alleen nog vervoer en een hotel bespreken. Maar dat moet lukken. Ik heb er zin in.
Gisteren hebben we in de morgen in Salta nog wat dingen bezocht. We zijn met een kabelbaan omhoog gegaan en zijn daarna naar beneden gelopen. Was best een heel stuk. Daarna zijn we met een eigen bus naar Cafayate gereden. Een klein plaatsje met veel toeristen.
Peter en ik hebben er heerlijk aan de warme chocolademelk gezeten. Ja, het is nog steeds koud. Niet zo koud als in San Pedro. Maar je moet nog steeds dikke kleren aan. Vandaag heb ik voor het eerst mijn windjack en jas uitgehad.
Dat was onderweg naar hier, Tafi de Valle. Een piepklein plaatsje, maar het hotel is waanzinnig. We hebben een enorme kamer met twee reuze bedden en ook een bad. Misschien ag ik daar vanvond wel ff in liggen. Nu kan het nog. Morgen gaan we al weer verder.
We hopen in de ochtend nog eerst een rit met paarden te gaan maken. Het wordt wel koud. Maar dat mag de pret niet drukken. Wij hebben er zin in.
Alles gaat dus goed. We genieten volop. De dagen in San Pedro en de eerste dagen in Argentinië waren fantastisch. Het landschap van Argentinië is prachtig. Hier in het noorden komen ook niet veel Europese toeristen. De mensen zijn, wat wij tot nu toe hebben meegemaakt, opener dan de Chilenen. Het is hier ook goedkoper. En volgens de anderen uit de groep is de wijn heerlijk. En de biefstukken zijn enorm. Peter heeft er al een aantal op.
Ik ga nu stoppen, want we gaan eten. Het is hier nu kwart over 7. Vijf uur vroeger dan in Nederland. Met slapen gaat het trouwens prima. Geen last van het tijdsverschil. Soms is het alleen een beetje fris.
Mijn vingers zijn trouwens ook koud. Dus tijd voor wat warms. Tot het volgende bericht.
Groetjes,
Sandy en Peter
daar ben ik eindelijk. We hebben een nogal druk programma gehad. Ook was er niet altijd internet beschikbaar. Maar ik ga het nu goed maken.
Mijn laatste verslag stopte in San Pedro. We zouden de volgende dag de woestijn in gaan. En dat hebben we gedaan. We zijn ´s ochtends vroeg vertrokken naar een zoutvlakte waar ook flamengo´s stonden. Prachtig, maar ijskoud. De wind woei over de vlakte. En dat is de hele dag zo gebleven. Bij de excursie was ook een ontbijt en een lunch. Stond je buiten met je bekertje thee. Bij het ontbijt was er nog wat beschutting, maar de lunch werd bij twee lagunes verzorgd. Ons busje was wel een beetje achter een rots gezet, maar alles was bedekt met stof.
Ik wilde de lagunes graag van dichtbij zien. Ik ben dus een stukje gaan lopen. De keiharde wind stond in mijn rug. IJskoud, maar nog wel te doen. Totdat ik me omdraaide. Toen ben ik terug gegaan, want dat was echt een hel. Het snot woie uit mijn neus. Ik dacht dat ik het niet zou gaan halen. Hijgend kwam ik bij osn beetje beschutte plekje aan. Dat was echt bizar. De kracht van de natuur is echt ongelofelijk. ´
´s Middags bezochten we nog wat punten, maar na een paar foto´s lagen je vingers zo´n beetje los in je handschoenen. Dus dan was het snel de bus weer in. Ook wel jammer, want het was echt onwijs mooi allemaal.
De volgende ochtend zijn we om half 4 op gestaan en om 4 uur weer de woestijn ingereden om geisers te gaan bekijken. Het was ongeveer twee uur rijden. Om 6 uur waren we dus op de plek van bestemming. Het moest zo vroeg, omdat de geisers alleen bij zonsopgang goed werken door het warmteverschil.
Voor de bus in het licht van de koplampen werd een ontbijt neergezet. De thermometer gaf -16 aan. Het was wel iets minder koud dan de vorige dag, omdat er geen wind stond.
Na het ontbijt zijn de de vlakte opgelopen waar de geisers spoten. Toen de zon langzaam over de bergen kwam, werden de geisers steeds actiever. Echt prachtig om te zien. Het ging met veel stoom gepaard. Je kon er lekker je handen en voeten aan warmen.
Na de geisers kon er worden gezwommen in een bad met water dat ongeveer 40 graden was. Peter heeft het gedaan. Ik zag het niet zitten gezien de kou. Maar achteraf had het best gekund. Je werd heerlijk warm door het water. Het leek op een sauna. Als je eruit kwam, was het niet koud.
Verder hebben we die dag nog een stuk gewandeld langs kaktussen. Daar was de temperatuur ook al een stuk beter door de zon. Peter en ik spraken een man die ook een excursie leidde. Hij vertelde dat het sinds lange tijd niet zo gewaaid had. De dag ervoor was San Pedro de koudste plek in Chili. Het was zelfs op het nieuws geweest. Door de wind was de gevolestemperatuur ongeveer 20 graden onder 0. En wij liepen daar vrolijk in rond. Het verbaasde me eigenlijk niet toen ik het hoorde. Het was echt koud geweest. Ondanks alle lagen kleding. Zoiets heb ik nog nooit eerder meegemaakt.
Die man vertelde ook dat het veel kouder was dan normaal. Eigenlijk wat ik ook uit jullie berichten opmaak. En dat geldt dus ook voor Argentinië.
Als we voor het avondeten een restaurant zochten, keken we eerst of we bij de kachel konden zitten. Anders liepen we door. EN dan nog zat je met aardig wat kleding aan.
Hoewel het echt heel koud was, was San Pedro de Atacama wel een hoogtepunt. Daarna hebben we afscheid genomen van Chili en zijn we met een lijnbus naar Argentinië gereden.
De eerste plaats die we daar hebben bezocht was Salta. Ook weer een hoogtepunt wat mij en Peter betreft. We hebben namelijk paard gereden. We zijn met 3 anderen uit de groep gegaan en we werden bij het hotel opgehaald. Het was een uur rijden de bergen in. Daar was een ranch waar we op paarden zijn gestapt.
De tocht was echt fantastisch. De Marlboro man zou er jaloers op worden. We moesten door smalle paadjes met overal takken, over en om boomstammen heen. Het was soms steil en er lag hier en daar nog best wat sneeuw. De paarden konden het aan, maar gleden af en toe uit. Het was best spannend. Maar zo geweldig. Op een bepaald moment reed ik helemaal alleen. De mensen voor en achter mij waren niet te zien. Reed ik daar door een prachtig Argentijns landschap. Het was haast niet te bevatten. Ik heb toen ff dubbel genoten.
Na 2,5 uur rijden kwamen we weer bij de ranch aan. Daar hebben we meegedaan met de bbq. Ik vegetarisch uiteraard.
Vervolgens zijn Peter en nog een vrouw uit de groep een andere rit gaan maken. En ik ben met twee andere meiden terug gegaan naar de stad. Daar hebben we wat rond gekeken en op een terras gezeten. Heerlijk in de zon. Mijn jas kon zelfs uit. Tot de zon onder was.
Uiteindelijk was Peter om 9 uur terug in het hotel. Vertelde hij dat hij van de taxichauffeur had gehoord dat er een competitiewedstrijd werd gespeeld. Salta tegen River Plate. Ik baalde echt als een stekker dat we die wedstrijd niet gezien hebben. Had makkelijk gekund.
Maar goed. We hopen de schade in Rio in te kunnen halen. Een dag voordat wij in Rio komen, is er een belangrijke wedstrijd. En die willen we meemaken. De kaarten zijn al geregeld. We moeten alleen nog vervoer en een hotel bespreken. Maar dat moet lukken. Ik heb er zin in.
Gisteren hebben we in de morgen in Salta nog wat dingen bezocht. We zijn met een kabelbaan omhoog gegaan en zijn daarna naar beneden gelopen. Was best een heel stuk. Daarna zijn we met een eigen bus naar Cafayate gereden. Een klein plaatsje met veel toeristen.
Peter en ik hebben er heerlijk aan de warme chocolademelk gezeten. Ja, het is nog steeds koud. Niet zo koud als in San Pedro. Maar je moet nog steeds dikke kleren aan. Vandaag heb ik voor het eerst mijn windjack en jas uitgehad.
Dat was onderweg naar hier, Tafi de Valle. Een piepklein plaatsje, maar het hotel is waanzinnig. We hebben een enorme kamer met twee reuze bedden en ook een bad. Misschien ag ik daar vanvond wel ff in liggen. Nu kan het nog. Morgen gaan we al weer verder.
We hopen in de ochtend nog eerst een rit met paarden te gaan maken. Het wordt wel koud. Maar dat mag de pret niet drukken. Wij hebben er zin in.
Alles gaat dus goed. We genieten volop. De dagen in San Pedro en de eerste dagen in Argentinië waren fantastisch. Het landschap van Argentinië is prachtig. Hier in het noorden komen ook niet veel Europese toeristen. De mensen zijn, wat wij tot nu toe hebben meegemaakt, opener dan de Chilenen. Het is hier ook goedkoper. En volgens de anderen uit de groep is de wijn heerlijk. En de biefstukken zijn enorm. Peter heeft er al een aantal op.
Ik ga nu stoppen, want we gaan eten. Het is hier nu kwart over 7. Vijf uur vroeger dan in Nederland. Met slapen gaat het trouwens prima. Geen last van het tijdsverschil. Soms is het alleen een beetje fris.
Mijn vingers zijn trouwens ook koud. Dus tijd voor wat warms. Tot het volgende bericht.
Groetjes,
Sandy en Peter
-
23 Juli 2010 - 23:11
Kim:
Bbrrr...... krijg het koud als ik je verhaal lees. Het klinkt echt bizar voor een "zomervakantie" ;-)). Wat een verschil met de temperaturen hier! Hoewel het hier vanavond weer geregend heeft en de wind maakte het kil. Maar voor komende week weer zon volgens de weermevrouw. Geniet nog lekker (ook van je welverdiende bad) en veel plezier met de voetbalwedstrijd (jammer dat je die ene wedstrijd niet hebt kunnen zien!).
Groetjes, ook aan Peter,
Kim
P.s: Marlboro landschap, maar zijn er ook Marlboro mannen? (dan weet ik waar mijn volgende vakantie heen gaat ;-))... -
24 Juli 2010 - 06:31
Corry:
Ongelooflijk, jullie daar met dikke jassen en bevroren handen, en hier lamgeslagen van de hitte.
Wat zijn jullie aan het genieten! Geweldig, dat paardrijden.Ben zooo benieuwd naar de foto's.
Veel plezier bij de wedstrijd en nog meer met de rest van de reis.
Liefs voor jou en groetjes aan Peter. -
24 Juli 2010 - 08:33
Lisette En Wammes:
Lieve Sandy,
Wij hebben (ik las het verhaal voor aan Wammes) kippevel van je verhaal gekregen. Dank je wel.
Nog veel moois wensen wij je toe.
Set en Wammes -
24 Juli 2010 - 11:52
Leny :
Sandy, Peter.
Ongelofelijk -16 gevoel -20 en Sandy gaat een wandeling maken!
Wat een geweldige reis maken jullie, het is net alsof we een spannend boek lezen. Heel indrukwekkend allemaal.
Hier is het +20 lekker maar lang niet zo spannend.
Geniet van de voetbalwedstrijd en
en al het moois wat jullie nog gaan zien.
Liefs mama en Bauke. -
24 Juli 2010 - 12:35
Ton En Nan:
Hoi Lieverd wat een bizarre reis en wat een kou wij hebben het op het nieuws gezien moet je nagaan wij zitten in Italie met 35 gr aan het strand super!!!! Maar bij jou vergeleken is het niets.Nou geniet er maar van we horen het wel en kijken uit naar de foto's.dikke kus van pa en Nan -
24 Juli 2010 - 12:37
Margriet:
Wat een heerlijke avonturen de kou en dan het paard rijden met smalle en steile paadjes en even helemaal alleen in die prachtige natuur.We kijken uit naar het verslag van jullie volgende avontuur.
Groetjes,
Margriet & Hans -
24 Juli 2010 - 21:18
Tanja:
He miss D., Meis wat beleef je weer een hoop moois. En dan ook nog paardrijden daar... Super voor je.. Nog heel veel moois voor de rest vd reis..Liefs Tanja -
25 Juli 2010 - 09:40
Nathalie:
Hoi Sanen Peter,
ik zit nu ik Kandy. De computer is nog veel meer afgesleten dan de vorige,dus ik weet af en toe niet waar ik welke letter kan vinden..... Bizar dat jullie het zo koud hebben, hier is het nog steeds lekker warm. Vandaaag zijn we bij het olifantenweeshuis geweest. Het badderen
van de olifanten in de rivier was erg leuk om te zien. Ik vertel het allemaal wel als we terug zijn!!! (en je kunt het zien op de foto's en film!)
Nog veel plezier, greotjes Nathalie -
26 Juli 2010 - 07:27
Madelon:
Ha die San! -20? haha, ben trots op je hoor! Alhoewel +30 hier, is helemaal verschrikkelijk!
Mooi verhaal weer, super om te lezen, jullie maken weer veel mee! Net zoals de rest ben ik ook erg benieuwd naar de foto's! Hier verder alles oke...nog 5 weken te gaan hahaha.......
Groetjes en natuurlijk ook van Ed -
26 Juli 2010 - 08:54
Luciël:
Ha Sandy,
Ziet er goed uit, die reis van jullie!! Jammer dat je Salta-River Plate hebt gemist. Hier thuis heb je aan Real Mallorca niets gemist, afscheidsronde Van Bronckhorst was wel indrukwekkend. Heel veel plezier nog daaro!!!! Groeten uit Den Haag. -
27 Juli 2010 - 19:24
Linda P.:
Hey Sandy,
Mooi dat je zo geniet van de reis. Je schrijf heel beeldend. Ik zie het helemaal voor me: Sandy op een knol door een besneeuwd Argentijns berglandschap :-)
Volgens mij gaan jullie nu een warmere kant op.
Veel plezier nog! -
27 Juli 2010 - 22:34
Rene, Loes & Famke:
Hi Sandy en Peter,
Jeetje wat brrrrrrr koud allemaal zeg, maar wel erg indrukwekkend om te lezen.
Super-tof nog van mijn verjaardagskaart, erg gaaf!
Geniet ervan, want dit pakt niemand meer van jullie af...
Maar, geen aanrader zeker, met Famke ;-)
knipoog,
De Krijgertjes -
14 Juli 2011 - 08:50
Pa En Nan:
Hoi Sandy en natuurlijk ook Peter wat hebben jullie weer een bijzondere reis uit gezocht en dit is pas het begin.Geniet nooit met mate. En wat betreft F daar was in het AD een stemming voor de nieuwe trainer en daar staat v Hanegem boven aan het lijstje. Een dikke knuffel van ons en tot schrijfsXXXXXXXXXXXXXXXX
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
