Brandende lijken en badderende olifanten
Door: Sandy de Vreede
19 Juli 2011 | Nepal, Sauraha
Namaste (met de handpalmen tegen elkaar en de handen met de duimen naar je neus gericht voor je gezicht),
We hebben eindelijk weer een hotel met internet. Dus ik kan een bericht achterlaten. En ook foto’s. Dat is vorige keer niet goed gegaan, omdat de bestanden te groot waren. Vandaar dat er maar 1 foto te zien was. Inmiddels is dat opgelost en heb ik alsnog foto’s op de site gezet. Kunnen jullie iets meer mee genieten, want genieten doen we zeker.
We zijn gisteren in Nepal aangekomen. Ik heb dus nog heel wat bij te praten. Snel beginnen dan maar. Ons bezoek aan de Taj Mahal was super. Als je dat gebouw voor het eerst ziet, word je stil. Het is echt adembenemend. Hij was wel iets minder wit dan ik me had voorgesteld. Dat kwam vooral doordat de zon niet scheen. Voor ons was dat wel fijn, want het is hier al heet genoeg. Ik moet zeggen dat we er aardig vanaf komen, want het is ook bewolkt geweest en we hebben regen gehad.
Maar we zweten ook wat af. Je legt je er maar bij neer, maar soms is het ook lastig. Bijvoorbeeld als je een riksja in wilt stappen. Dat is namelijk best een hoge stap en met een broek die aan je benen geplakt zit, wordt dat ineens een stuk moeilijker. Dus dan moet je eerst je broek op hijsen en dan snel instappen, want anders is de rijder al gestart.
In Agra hebben we verder nog het Rode Fort bekeken (was mooier dan het fort in Delhi) en daarna was het tassen pakken, want ’s avonds gingen we met de nachttrein naar Varanasi. De trein zelf viel me mee. De banken waren opgeklapt tot bedden. Ik heb ook geslapen. Wel om het uur wakker, maar toch. De meesten hebben geen oog dichtgedaan. Peter heeft ook niet veel geslapen.
Om half 6 kwamen we aan en toen moesten we nog een uur met de bus. In Varanasi aangekomen konden we gelukkig meteen het hotel in. Er werd die ochtend een wandeling door de stad georganiseerd, maar er was weinig animo. Peter en ik hebben ontbeten en zijn daarna een paar uurtjes gaan slapen.
Eind van de ochtend zijn we met nog een paar anderen de oude stad gaan verkennen. Varanasi ligt aan de Ganges en is de plek waar Hindu’s komen om een reinigend bad te nemen. Je ziet dan ook een heleboel pelgrims lopen. Het zijn vooral mannen die in het oranje gekleed zijn. Het lijkt alsof er een wedstrijd van het Nederlands elftal gespeeld wordt. Die mannen komen vanuit heel India naar Varanasi gelopen. Meestal in een groep. We zijn bij een soort verzamelpunt gaan kijken. Dat was bizar. Wij bekeken al die jongens en mannen in het oranje en zij bekeken ons. We hebben ook foto’s van elkaar gemaakt.
Dan is er nog een reden voor Hindu’s om naar Varanasi te komen en dat is om te sterven en gecremeerd te worden. Langs de Ganges zijn ongeveer 100 trappen (Ghats) te vinden. Deze Ghats zijn om te baden, maar er zijn er ook twee waar mensen worden verbrand op stapel van sandalhout. Daar mag je kijken, maar je mag er geen foto’s maken. Wij hebben bij een van die twee Ghats staan kijken. Daar lagen twee lijken te branden. Ik heb het al eerder gezien in Nepal. Ik vind het ook niet eng. Het heeft eigenlijk wel iets heel moois. Zo open zouden ze er bij ons ook mee om moeten gaan.
Een man gaf ons uitleg. Hij liet ons ook achter de brandstapel voelen hoeveel hitte er vanaf kwam. Dat was echt niet om uit te houden. We zweetten al, maar die hitte was ondragelijk. We zijn dan ook snel doorgelopen.
’s Avonds was er een ceremonie bij de belangrijkste Ghat langs de Ganges. Die is er elke avond, maar nu was het iets uitgebreider, omdat het volle maan was. De hele groep ging met een boot de Ganges op, maar Peter en ik zijn op eigen houtje gaan kijken. Dat was een wijze beslissing. Voor 50 roepie vonden we een prachtig plekje op een terras waar we vanaf boven de hele ceremonie konden volgen. Deze begon toen het donker was en duurde ongeveer een uur. Het was indrukwekkend. Vooral toen alle mensen mee gingen klappen. De volgende dag hebben we de ceremonie weer bekeken vanaf een andere plek. Het was toen wat minder, omdat het regende.
Vanuit Varanasi zijn we met de bus richting Nepal gereden. Vanaf hier wijkt ons reisschema af van het oorspronkelijke plan. We zouden eigenlijk van Varanasi naar Kathmandu vliegen. Omdat de grenzen van Tibet echter nog dicht zijn tot ongeveer 26 juli, reizen we over land. Bijzonder, want daardoor leggen we de hele reis over land af. Bovendien bezoeken we een stuk van Nepal dat ik nog niet gezien heb.
Zoals gezegd zijn we gisteren in Nepal aangekomen. Het bevalt mij beter dan India. Het is rustiger, schoner en het landschap is mooier. Dat kan overigens ook liggen aan het deel van India dat wij hebben bezocht. India is mij in iedere geval niet tegen gevallen. Er zijn veel mooie dingen te zien. We zijn beiden niet aan de diarree geweest. Hoeft ook helemaal niet, want je kan op veel plaatsen goed en veilig eten. Ik heb zelfs meerdere keren een lassi gedronken. Een soort yoghurtdrankje met verschillende smaken. Heerlijk. Ik kende het al uit Nepal en Myanmar.
Goed, en nu zijn we dus in Sauraha, bij het Chitwan National Park. Doen we, gelukkig, ook nog een beetje natuur deze reis. Het park is groot en je vindt er veel neushoorns en ook nog wat tijgers. Die tijgers leven diep in het gebied ver bij mensen vandaan. De kans dat je een tijger ziet is dan ook heel klein. Die hebben we dan ook niet gezien. De neushoorns wel.
Vanmorgen hebben we een wandeling door een stuk van het park gemaakt. Helaas hebben we niet veel dieren gezien. Ik hoopte op een beer (ja, en stiekem ook op een tijger), maar het is bij een paar krokodillen, 2 neushoorns, herten en een wild varken gebleven.
Je kunt het park ook bekijken vanaf de rug van een olifant. Dat stond ook op ons programma. Er zijn hier heel veel olifanten met baas. Een leuke bijkomstigheid is dat de bazen om 11 uur met hun olifant de rivier in duiken om te badderen. En toeristen zijn hierbij welkom. Om 11 uur zijn Peter en ik dan ook de rivier in gegaan om op een olifant te zitten. We hebben er ieder op 2 gezeten. Werden we lekker natgespoten door de olifanten. En dan lieten ze zich in het water zakken en gleed je er zo aan de zijkant vanaf. Middenin de rivier waar ook krokodillen zwemmen. Ik heb er geen seconde bij stil gestaan. Peter ook niet. Die lag ook lekker te spartelen. Hij klom op een gegeven moment zelfs via de slurf de olifant weer op. Ik vond het echt super. Mijn reis is dan ook al geslaagd. Ik kan weer iets van mijn lijstje met dingen die ik ooit wil doen afstrepen.
’s Middags zijn we op de olifanten gaan rijden in het park. Dat is geen aanrader. Je moest met z’n vieren in een houten bakje. Het bakje had vier palen. Je zat dan elk op een hoek met je benen om de paal. Echt vreselijk. Je kon je kont niet keren en zat met je rus tegen elkaar aan gepalkt. En dat zo’n anderhalf uur lang. Dan was het rijden op een olifant in Thailand en zelfs in Afrika veel beter.
Nou, hier ga ik het bij laten. Morgen vertrekken we pas om 11 uur naar Pokhara. Dat is 4 uur rijden. Dus dat valt mee. We kunnen in ieder geval uitslapen. Ik zal kijken of het lukt met de foto’s.
Dan nog wat laatste boodschappen:
@Nathalie: ik ben met de wieltjes door de modder gereden ;-) Heb je al iets van André gehoord? Heeft hij het leuk?
@Marjoke: Je bent al verhuisd. Er is een kaart naar je onderweg. Maar die heb ik naar je oude adres gestuurd. Hopelijk komt hij nog aan. Hoewel dat sowieso de vraag is.
@ Maas: mocht je dit lezen: hallo Maas, belachelijk dat Engeland niet doorgaat. Jammer voor jullie. Ik ben ook wel een beetje blij ;-)
Groetjes, Peter en Sandy
PS Start ik gisteren internet, krijg ik het bericht dat Feyenoord bezig zou zijn geweest met Louis van Gaal. Ik mag hopen dat het een grap is. Een hele slechte overigens. En Louis zou nee hebben gezegd. Nou, geloof me, Louis was De Kuip niet eens ingekomen.
We hebben eindelijk weer een hotel met internet. Dus ik kan een bericht achterlaten. En ook foto’s. Dat is vorige keer niet goed gegaan, omdat de bestanden te groot waren. Vandaar dat er maar 1 foto te zien was. Inmiddels is dat opgelost en heb ik alsnog foto’s op de site gezet. Kunnen jullie iets meer mee genieten, want genieten doen we zeker.
We zijn gisteren in Nepal aangekomen. Ik heb dus nog heel wat bij te praten. Snel beginnen dan maar. Ons bezoek aan de Taj Mahal was super. Als je dat gebouw voor het eerst ziet, word je stil. Het is echt adembenemend. Hij was wel iets minder wit dan ik me had voorgesteld. Dat kwam vooral doordat de zon niet scheen. Voor ons was dat wel fijn, want het is hier al heet genoeg. Ik moet zeggen dat we er aardig vanaf komen, want het is ook bewolkt geweest en we hebben regen gehad.
Maar we zweten ook wat af. Je legt je er maar bij neer, maar soms is het ook lastig. Bijvoorbeeld als je een riksja in wilt stappen. Dat is namelijk best een hoge stap en met een broek die aan je benen geplakt zit, wordt dat ineens een stuk moeilijker. Dus dan moet je eerst je broek op hijsen en dan snel instappen, want anders is de rijder al gestart.
In Agra hebben we verder nog het Rode Fort bekeken (was mooier dan het fort in Delhi) en daarna was het tassen pakken, want ’s avonds gingen we met de nachttrein naar Varanasi. De trein zelf viel me mee. De banken waren opgeklapt tot bedden. Ik heb ook geslapen. Wel om het uur wakker, maar toch. De meesten hebben geen oog dichtgedaan. Peter heeft ook niet veel geslapen.
Om half 6 kwamen we aan en toen moesten we nog een uur met de bus. In Varanasi aangekomen konden we gelukkig meteen het hotel in. Er werd die ochtend een wandeling door de stad georganiseerd, maar er was weinig animo. Peter en ik hebben ontbeten en zijn daarna een paar uurtjes gaan slapen.
Eind van de ochtend zijn we met nog een paar anderen de oude stad gaan verkennen. Varanasi ligt aan de Ganges en is de plek waar Hindu’s komen om een reinigend bad te nemen. Je ziet dan ook een heleboel pelgrims lopen. Het zijn vooral mannen die in het oranje gekleed zijn. Het lijkt alsof er een wedstrijd van het Nederlands elftal gespeeld wordt. Die mannen komen vanuit heel India naar Varanasi gelopen. Meestal in een groep. We zijn bij een soort verzamelpunt gaan kijken. Dat was bizar. Wij bekeken al die jongens en mannen in het oranje en zij bekeken ons. We hebben ook foto’s van elkaar gemaakt.
Dan is er nog een reden voor Hindu’s om naar Varanasi te komen en dat is om te sterven en gecremeerd te worden. Langs de Ganges zijn ongeveer 100 trappen (Ghats) te vinden. Deze Ghats zijn om te baden, maar er zijn er ook twee waar mensen worden verbrand op stapel van sandalhout. Daar mag je kijken, maar je mag er geen foto’s maken. Wij hebben bij een van die twee Ghats staan kijken. Daar lagen twee lijken te branden. Ik heb het al eerder gezien in Nepal. Ik vind het ook niet eng. Het heeft eigenlijk wel iets heel moois. Zo open zouden ze er bij ons ook mee om moeten gaan.
Een man gaf ons uitleg. Hij liet ons ook achter de brandstapel voelen hoeveel hitte er vanaf kwam. Dat was echt niet om uit te houden. We zweetten al, maar die hitte was ondragelijk. We zijn dan ook snel doorgelopen.
’s Avonds was er een ceremonie bij de belangrijkste Ghat langs de Ganges. Die is er elke avond, maar nu was het iets uitgebreider, omdat het volle maan was. De hele groep ging met een boot de Ganges op, maar Peter en ik zijn op eigen houtje gaan kijken. Dat was een wijze beslissing. Voor 50 roepie vonden we een prachtig plekje op een terras waar we vanaf boven de hele ceremonie konden volgen. Deze begon toen het donker was en duurde ongeveer een uur. Het was indrukwekkend. Vooral toen alle mensen mee gingen klappen. De volgende dag hebben we de ceremonie weer bekeken vanaf een andere plek. Het was toen wat minder, omdat het regende.
Vanuit Varanasi zijn we met de bus richting Nepal gereden. Vanaf hier wijkt ons reisschema af van het oorspronkelijke plan. We zouden eigenlijk van Varanasi naar Kathmandu vliegen. Omdat de grenzen van Tibet echter nog dicht zijn tot ongeveer 26 juli, reizen we over land. Bijzonder, want daardoor leggen we de hele reis over land af. Bovendien bezoeken we een stuk van Nepal dat ik nog niet gezien heb.
Zoals gezegd zijn we gisteren in Nepal aangekomen. Het bevalt mij beter dan India. Het is rustiger, schoner en het landschap is mooier. Dat kan overigens ook liggen aan het deel van India dat wij hebben bezocht. India is mij in iedere geval niet tegen gevallen. Er zijn veel mooie dingen te zien. We zijn beiden niet aan de diarree geweest. Hoeft ook helemaal niet, want je kan op veel plaatsen goed en veilig eten. Ik heb zelfs meerdere keren een lassi gedronken. Een soort yoghurtdrankje met verschillende smaken. Heerlijk. Ik kende het al uit Nepal en Myanmar.
Goed, en nu zijn we dus in Sauraha, bij het Chitwan National Park. Doen we, gelukkig, ook nog een beetje natuur deze reis. Het park is groot en je vindt er veel neushoorns en ook nog wat tijgers. Die tijgers leven diep in het gebied ver bij mensen vandaan. De kans dat je een tijger ziet is dan ook heel klein. Die hebben we dan ook niet gezien. De neushoorns wel.
Vanmorgen hebben we een wandeling door een stuk van het park gemaakt. Helaas hebben we niet veel dieren gezien. Ik hoopte op een beer (ja, en stiekem ook op een tijger), maar het is bij een paar krokodillen, 2 neushoorns, herten en een wild varken gebleven.
Je kunt het park ook bekijken vanaf de rug van een olifant. Dat stond ook op ons programma. Er zijn hier heel veel olifanten met baas. Een leuke bijkomstigheid is dat de bazen om 11 uur met hun olifant de rivier in duiken om te badderen. En toeristen zijn hierbij welkom. Om 11 uur zijn Peter en ik dan ook de rivier in gegaan om op een olifant te zitten. We hebben er ieder op 2 gezeten. Werden we lekker natgespoten door de olifanten. En dan lieten ze zich in het water zakken en gleed je er zo aan de zijkant vanaf. Middenin de rivier waar ook krokodillen zwemmen. Ik heb er geen seconde bij stil gestaan. Peter ook niet. Die lag ook lekker te spartelen. Hij klom op een gegeven moment zelfs via de slurf de olifant weer op. Ik vond het echt super. Mijn reis is dan ook al geslaagd. Ik kan weer iets van mijn lijstje met dingen die ik ooit wil doen afstrepen.
’s Middags zijn we op de olifanten gaan rijden in het park. Dat is geen aanrader. Je moest met z’n vieren in een houten bakje. Het bakje had vier palen. Je zat dan elk op een hoek met je benen om de paal. Echt vreselijk. Je kon je kont niet keren en zat met je rus tegen elkaar aan gepalkt. En dat zo’n anderhalf uur lang. Dan was het rijden op een olifant in Thailand en zelfs in Afrika veel beter.
Nou, hier ga ik het bij laten. Morgen vertrekken we pas om 11 uur naar Pokhara. Dat is 4 uur rijden. Dus dat valt mee. We kunnen in ieder geval uitslapen. Ik zal kijken of het lukt met de foto’s.
Dan nog wat laatste boodschappen:
@Nathalie: ik ben met de wieltjes door de modder gereden ;-) Heb je al iets van André gehoord? Heeft hij het leuk?
@Marjoke: Je bent al verhuisd. Er is een kaart naar je onderweg. Maar die heb ik naar je oude adres gestuurd. Hopelijk komt hij nog aan. Hoewel dat sowieso de vraag is.
@ Maas: mocht je dit lezen: hallo Maas, belachelijk dat Engeland niet doorgaat. Jammer voor jullie. Ik ben ook wel een beetje blij ;-)
Groetjes, Peter en Sandy
PS Start ik gisteren internet, krijg ik het bericht dat Feyenoord bezig zou zijn geweest met Louis van Gaal. Ik mag hopen dat het een grap is. Een hele slechte overigens. En Louis zou nee hebben gezegd. Nou, geloof me, Louis was De Kuip niet eens ingekomen.
-
19 Juli 2011 - 19:27
Marjolein Nienhuis:
Net anderhalve week weg en de reis is al geslaagd. Super.
Tijdens het lezen waande ik mij even in de avonturenfilm, met in de hoofdrol Indiana Jones en Willie. Alleen mis ik Short in dit verhaal.
Peter.....ongelooflijk....klimt zomaar via de slurf de olifant weer op, haha alsof je dat al vaker hebt gedaan. (wat zit er in je genen?)
Genieten doen jullie zeker, wat maken jullie een hoop mee. Geen wonder waarom er geen oog dicht wordt gedaan. Jullie zijn stoned van de adrealine.
Blijf vooral zo schrijven en wij.......
wij kijken uit naar een "vervolgfilm"
Groetjes Marjolein -
19 Juli 2011 - 20:42
Pa En Nan:
Hoi Sandy
Wat is dit toch een beleving.Het is net als wij onze ogen dicht doen of wij er ook van mee mogen genieten en zeker met de foto's er bij.Gelukkig gaat het met jullie gezondheid ook nog staads goed.Weer een ander land en stukken waar jij nog niet eerder geweest bent.
Hopelijk wordt dit ook weer genieten maar we lezen het wel in de volgende mail.En wat F betreft die eikel komt echt niet.Maar ze zijn er nog niet uit.En de zogenaamde suportes hebben er vanavond weer een zootje van gemaakt bij Barendrecht.Nou een dikke knuffel voor jullie en tot schrijfsxxxxxxxxxx -
19 Juli 2011 - 23:46
Annelet:
Jeetje! Ik was al jaloers, maar nu helemaal! Met olifanten badderen in de rivier!! Echt super!
Daarnaast ben ik nog jaloerser omdat mijn vakantie helemaal in het water is gevallen, de waterpokken. Details vertel ik je wel als ik je weer zie! Niet vergeten nog veel meer verhalen te schrijven, kan ik via jou nog een beetje meegenieten!! haha
-
20 Juli 2011 - 09:38
Anja Cola:
Hoi Peter en Sandy,
Wat een ongelooflijk verslag henb je weer geschreven Sandy inderdaad het is net of ik de reis met jullie beleeft.
Het kan ook niet anders dat Peter iets heeft met die olifanten een vooral dat nat spuiten .
Het zijn ook weer leuke foto's.
Genieten jullie maar weer van dit alles.
Op naar het volgende verslag ik kijk er al weer naar uit.
Groetjes Anja. -
20 Juli 2011 - 10:27
Andre Israel:
Hoi Peter en Sandy,
Sandy nog bedankt voor je kaart mooie foto,s staan erop komen mij heel bekend voor hi hi hi. Zo te lezen en te zien hebben jullie het lekker naar je zin. Jammer dat Peter zijn video camera het niet meer doet . Nauw voor de bios hoef je niet thuis te blijven er draait bijna niets goed meer. Het leuke van een computer is dat ik jullie goed kan volgen via Google earth . Nog veel plezier en tot het volgende verslag.
Groetjes Andre
-
20 Juli 2011 - 13:17
Corry:
Hai Floortje Dessing,
Hier zijn nu al geen woorden meer voor.
Het is genieten en genieten. Geweldig!
Die verslagen smaken naar meer. Zoals jij schrijft voel je ook de sfeer.
(je moet echt een boek gaan schrijven)
Volgende week zit ik bij Agnes. (net zo spannend. hahaha)
Tot de volgende mail. Ik kijk ernaar uit!!
-
22 Juli 2011 - 15:12
Rene:
Hi Sandy en natuurlijk Peter,
Jeetje wat ben ik jaloers op jullie! Onwijs gave ervaring zeg en vooral die olifanten ;-)
Moet wel zeggen dat ik enorm verrast was om een kaartje van je te krijgen voor mijn verjaardag... super attent!
Leuk om weer op de hoogte te blijven van jullie avonturen en ook de foto's, super!
Gr,
Rene en de meiden -
23 Juli 2011 - 09:24
Nathalie:
Hallo, hier toch nog een teken van leven van mij!! Ik ben in de sloomste stand en zit bijna nooit achter mijn computer...... Het weer is niet best, maar ook weer niet superslecht, voor de honden in het wel lekker zo. Ben al 3 keer naar de DH geweest deze week! Met André gaat alles goed hoor, ze zijn nu in het tweede weeshuis en dat is misschien wel leuker dan het eerste! Je kunt het op Hyves lezen als je wilt. (de Hyves van Teachers go abroad) Hier alles verder goed, mamma komt vandaag weer thuis. In je huis is ook alles goed, ik heb vorige week nog even op het balkon gezeten met de honden!!!! Ik ben wel ontstemd dat je met de wieltjes door de modder bent gereden en ga ervan uit dat je ze voordat je terug komt wel schoonmaakt, want zo kun je er natuurlijk niet mee in het vliegtuig!!!!!
Verder ben ik jaloers op jullie belevenissen..... het duurt nog lang voordat ik weer eens zoiets mee ga maken! PETER, hoor ik van André i dat je video stuk is!!!! Dat vind ik echt niet leuk. Had nou maar niet zo lang gewacht met een nieuwe te kopen! Geen film dus van deze fantastische reis!!!!! Zucht.
Nou, nog veel plezier, op naar het nieuwe verhaal!!
XXX Nathalie -
23 Juli 2011 - 19:46
Leny :
Hoi Sandy en Peter,
Vandaag voor het eerst de reisverslagen gelezen. Hadden jullie nog profijt van de luxe plaatsen in het vliegtuig?
Al heel veel gezien en beleefd.
Vooral zwemmen met de olifanten en de aanwezige krokodillen was spannend.
Sandy wat een leuke reis verslagen en met de foto's erbij krijgen we een hele goede indruk van jullie reis.
Het weer in Nederland is niet geweldig, volgende week word het beter.
Hopelijk krijg je snel weer de gelegenheid voor een verslag van weer zo'n fantastische reis!
We kijken er naar uit.
lieve groeten Leny + Bauke
-
24 Juli 2011 - 10:13
Lidy:
Hee Sandy en Peter !!!
Wat een mooie foto's en wat een herkenning. Lees dat jullie net zo genieten als wij toen hebben gedaan.
Blijf gezond en genieten.
Vink zoveel mogelijk van je lijstje af !!
Groet aan Sylvia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
