Zout en sneeuw
Door: Sandy de Vreede
02 Maart 2012 | Jordanië, Amman
Ha allemaal,
toch nog ff tijd voor een laatste bericht. Het is ook weer super om al jullie berichten te lezen. Dus ga zo door ;-)
Vanmorgen zijn we vertrokken vanuit Aqaba. Met spijt in ons hart, want het hotel was fantastisch. We lagen als twee prinsessen op de erwt in onze enorme bedden met heerlijke lakens. Alles was echt even luxe. Peter vond zelfs nog een strijkplank en een strijkijzer in de kast. Dus alles kan netjes mee naar Nederland (geintje natuurlijk).
Het ontbijt was trouwens ook super. Zoveel keuze aan het buffet heb ik nog nooit gezien. De verse jus en thee werden aan tafel ingeschonken en je stoel werd aangeschoven. Dat laatste is wel net een beetje té.
Onderweg naar de Dode Zee hadden we wat regen. Sommigen van de groep hadden dan ook zo hun bedenkingen bij een zwempartij. Peter en ik waren zeker. Je hebt niet vaak de kans om in de Dode Zee te dobberen. Dus gaan. En het viel reuze mee. De zon scheen zelfs tijdens onze zwempartij. Uiteindelijk lag dan ook het meerendeel van de groep in de zee. Dat was nog een hele toer, want er liggen veel stenen en stukken zout op de bodem. Het is ook best ondiep. Ik liep op slippers, omdat de ondergrond scherp is. Maar met die slippers kwam je dan weer amper vooruit. Het duurde dus ff voordat ik erin lag, maar toen ik lag was het echt bizar. Je drijft heerlijk rustig op je rug, zonder moeite. Na een tijdje krijg je alleen kramp in je nek van het omhoog houden van je hoofd. Opstaan en je omdraaien gaat heel moeilijk. Je word tegengewerkt. En je moet heel erg uitkijken dat je geen water in je ogen krijgt, want het is echt heel zout (ik kreeg per ongeluk wat water in mijn mond. Brrrrr, heel vies). Na een tijd dobberen zijn we allemaal het water uitgegaan. De donkere wolken kwamen namelijk steeds dichterbij. Tijdens het omkleden heeft het heel hard geregend. We hebben dus onwijs geluk gehad.
Toen we aankwamen in Amman lag er overal sneeuw. Amman wordt de witte stad genoemd door de kleur van alle gebouwen, maar nu is echt alles wit. Mensen zijn op straat sneeuwballen naar elkaar aan het gooien en er worden sneeuwpoppen gemaakt (ook kleine op auto's). Sneeuw is niet vreemd in Amman, maar wel in deze tijd van het jaar. Meestal ligt het er in januari. Ik vind het toch wel een raar gezcht al die palmbomen in de sneeuw. Ergens klopt dat beeld niet.
Peter en ik zijn niet mee gaan eten met de groep. We zijn samen met nog een man uit onze groep meegereden met onze gids naar een shoppingmall. Andere winkels waren namelijk dicht. Omdat het weekend is, hoeven de mensen niet de deur uit en met die sneeuw blijven ze liever thuis. En de winkels spelen hier in op hoe druk het is op straat. Zou ook best een idee zijn voor ons. Hoewel je dan de kans loopt voor een dichte Albert Heijn te staan. Overigens waren veel winkels in de mall ook dicht. Het was ook helemaal niet druk.
Wij hebben een patatje gegeten bij een Jordanese Mac en daarna hebben we wat lekkere dingen ingeslagen bij een luxe supermarkt. Rond kwart over 6 zijn we met een taxi teruggegaan naar het hotel. Nu zijn we dus aan het opruimen, douchen en lummelen. En we hebben wat gerommeld met de foto's van Peters videocamera. We wilden ze overzetten op mijn laptop, omdat ik geen foto heb gemaakt van ons in de Dode Zee. Dat was zo'n gedoe. Iemand van de groep, die niet ging zwemmen, heeft wel gefilmd met Peters camera. Uiteindelijk bleek het super makkelijk te gaan. Dus kan ik jullie toch een foto laten zien van hoe wij liggen te drijven.
De Dode Zee heet zo, omdat er geen vissen of andere organismen in kunnen leven. Het zoutgehalte is 33%. En het is het laagste punt van onze aarde. Dat vind ik heel intrigerend, omdat ik ook op het hoogste punt (Mount Everest) ben geweest. Het laagste punt van de zee ligt op ongeveer 420 meter onder zeeniveau. Dat vind ik echt een raar idee.
Morgenochtend om half 9 vertrekken we naar het vliegveld en rond 16.00 uur komen we dan aan op Schiphol. We moeten extra vroeg weg, omdat de weg afgesloten kan zijn door de sneeuw. Dat was vanmorgen ook het geval. Wij waren hier echter pas 's middags, dus hadden we er geen last van. Ben benieuwd hoe dat morgen gaat.
Js, dan zit het er weer op. Het is snel gegaan, maar ook weer niet omdat we zoveel gezien en gedaan hebben. Een rondreis van een week is goed bevallen. Ook omdat de reisdagen niet zo lang waren als anders. Dat is toch wel lekker. Dus wie weet waar we binnenkort uithangen. Het is hier in ieder geval weer te volgen. Tot in Nederland.
Groetjes,
Peter en Sandy
toch nog ff tijd voor een laatste bericht. Het is ook weer super om al jullie berichten te lezen. Dus ga zo door ;-)
Vanmorgen zijn we vertrokken vanuit Aqaba. Met spijt in ons hart, want het hotel was fantastisch. We lagen als twee prinsessen op de erwt in onze enorme bedden met heerlijke lakens. Alles was echt even luxe. Peter vond zelfs nog een strijkplank en een strijkijzer in de kast. Dus alles kan netjes mee naar Nederland (geintje natuurlijk).
Het ontbijt was trouwens ook super. Zoveel keuze aan het buffet heb ik nog nooit gezien. De verse jus en thee werden aan tafel ingeschonken en je stoel werd aangeschoven. Dat laatste is wel net een beetje té.
Onderweg naar de Dode Zee hadden we wat regen. Sommigen van de groep hadden dan ook zo hun bedenkingen bij een zwempartij. Peter en ik waren zeker. Je hebt niet vaak de kans om in de Dode Zee te dobberen. Dus gaan. En het viel reuze mee. De zon scheen zelfs tijdens onze zwempartij. Uiteindelijk lag dan ook het meerendeel van de groep in de zee. Dat was nog een hele toer, want er liggen veel stenen en stukken zout op de bodem. Het is ook best ondiep. Ik liep op slippers, omdat de ondergrond scherp is. Maar met die slippers kwam je dan weer amper vooruit. Het duurde dus ff voordat ik erin lag, maar toen ik lag was het echt bizar. Je drijft heerlijk rustig op je rug, zonder moeite. Na een tijdje krijg je alleen kramp in je nek van het omhoog houden van je hoofd. Opstaan en je omdraaien gaat heel moeilijk. Je word tegengewerkt. En je moet heel erg uitkijken dat je geen water in je ogen krijgt, want het is echt heel zout (ik kreeg per ongeluk wat water in mijn mond. Brrrrr, heel vies). Na een tijd dobberen zijn we allemaal het water uitgegaan. De donkere wolken kwamen namelijk steeds dichterbij. Tijdens het omkleden heeft het heel hard geregend. We hebben dus onwijs geluk gehad.
Toen we aankwamen in Amman lag er overal sneeuw. Amman wordt de witte stad genoemd door de kleur van alle gebouwen, maar nu is echt alles wit. Mensen zijn op straat sneeuwballen naar elkaar aan het gooien en er worden sneeuwpoppen gemaakt (ook kleine op auto's). Sneeuw is niet vreemd in Amman, maar wel in deze tijd van het jaar. Meestal ligt het er in januari. Ik vind het toch wel een raar gezcht al die palmbomen in de sneeuw. Ergens klopt dat beeld niet.
Peter en ik zijn niet mee gaan eten met de groep. We zijn samen met nog een man uit onze groep meegereden met onze gids naar een shoppingmall. Andere winkels waren namelijk dicht. Omdat het weekend is, hoeven de mensen niet de deur uit en met die sneeuw blijven ze liever thuis. En de winkels spelen hier in op hoe druk het is op straat. Zou ook best een idee zijn voor ons. Hoewel je dan de kans loopt voor een dichte Albert Heijn te staan. Overigens waren veel winkels in de mall ook dicht. Het was ook helemaal niet druk.
Wij hebben een patatje gegeten bij een Jordanese Mac en daarna hebben we wat lekkere dingen ingeslagen bij een luxe supermarkt. Rond kwart over 6 zijn we met een taxi teruggegaan naar het hotel. Nu zijn we dus aan het opruimen, douchen en lummelen. En we hebben wat gerommeld met de foto's van Peters videocamera. We wilden ze overzetten op mijn laptop, omdat ik geen foto heb gemaakt van ons in de Dode Zee. Dat was zo'n gedoe. Iemand van de groep, die niet ging zwemmen, heeft wel gefilmd met Peters camera. Uiteindelijk bleek het super makkelijk te gaan. Dus kan ik jullie toch een foto laten zien van hoe wij liggen te drijven.
De Dode Zee heet zo, omdat er geen vissen of andere organismen in kunnen leven. Het zoutgehalte is 33%. En het is het laagste punt van onze aarde. Dat vind ik heel intrigerend, omdat ik ook op het hoogste punt (Mount Everest) ben geweest. Het laagste punt van de zee ligt op ongeveer 420 meter onder zeeniveau. Dat vind ik echt een raar idee.
Morgenochtend om half 9 vertrekken we naar het vliegveld en rond 16.00 uur komen we dan aan op Schiphol. We moeten extra vroeg weg, omdat de weg afgesloten kan zijn door de sneeuw. Dat was vanmorgen ook het geval. Wij waren hier echter pas 's middags, dus hadden we er geen last van. Ben benieuwd hoe dat morgen gaat.
Js, dan zit het er weer op. Het is snel gegaan, maar ook weer niet omdat we zoveel gezien en gedaan hebben. Een rondreis van een week is goed bevallen. Ook omdat de reisdagen niet zo lang waren als anders. Dat is toch wel lekker. Dus wie weet waar we binnenkort uithangen. Het is hier in ieder geval weer te volgen. Tot in Nederland.
Groetjes,
Peter en Sandy
-
02 Maart 2012 - 21:55
Pa:
Wat een bizarre reis is dit van het ene uiterste in het andere heel apart.
Ben blij dat jullie zo hebben genoten en voor de volgende reis weer wat ideeën opgedaan.
Hoop jullie weer snel en veilig terug te zien.
Een dikke knuffel van ons -
03 Maart 2012 - 06:36
Corry:
Gaaf hoor Sandy. Die dode zee lijkt me wel wat. Niks gedoe om tegen de golven op te zwemmen. Lekker relaxen.
Nou nogmaals hele goede reis en tot later.
-
03 Maart 2012 - 06:37
Corry:
Oh ja, (inmiddels) Welkom thuis! -
03 Maart 2012 - 09:17
Anja:
Wat een leuke reisverslaggen.
ik heb er weer van genoten.
Alvast WELKOM THUIS.
Groetjes Anja -
03 Maart 2012 - 11:24
Nathalie:
Tot straks!!!!!!;)
-
11 Maart 2012 - 12:05
Monique Kool:
Hallo Sandy,
Beetje vreemde manier misschien, maar ik ben op zoek naar jouw zus, Nathalie en kan haar zo goed als niet vinden op het net. Ik ben een oud klasgenootje van haar van de Ark, Monique Kool en ik wist nog dat ze een zus had die Sandy heette :-). En jij was weer iets makkelijker te vinden, mooie reizen maken jullie zeg, beetje jaloers ben ik wel :-).
Zou jij misschien zo vriendelijk willen zijn om aan Nathalie te vragen, of Nathalie als je dit zelf zou lezen, mij te mailen? Evt met telnr. dan bel ik haar. Uiteraard als ze hier zin in heeft hoor! Mijn email adres is mduiken@yahoo.com.
Bedankt alvast!
Groetjes Monique
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
