En overal zit zand

Goede nacht allemaal,

het is hier 12 uur geweest. Een beetje later dan gedacht, maar ik wil toch nog een bericht achter laten. We zitten nu in Aqaba in een superdeluxe hotel (by Hilton). Peter en ik liggen op bedden van 2 meter hoog en ik heb gewoon een internetaansluiting. Niets geen wifi. Echt prachtig. We zijn allebei in de gloria. Zeker na afgelopen nacht. Dat was afzien, maar ook een belevenis. We zaten zo’n beetje in een zandstorm.

Waarom is het zo laat? We zijn gaan eten. En daarna nog een afscheidsdrankje gaan drinken, omdat 6 mensen hier in Aqaba achterblijven. Zij hebben hun vakantie verlengd. Zo ook onze Feyenoordvriend. Zijn vrouw is vandaag jarig en zij trakteerde de hele groep op een drankje. Voor Peter en mij zijn het nog twee drankjes geworden en zo zit je opeens om 12 uur nog te typen, terwijl ik van plan was om in bad te gaan liggen. Dit hotel is echt fantastisch. Ik heb nog nooit in zo'n luxe hotel geslapen. En ik kan er wel aan wennen.
Afgelopen nacht hebben we in de woestijn geslapen en dat was niet alles. We verbleven in tenten in een kamp. Die tenten waren best luxe, want er stonden gewoon twee bedden in. Maar het was toch afzien. Vooral door het weer. Het was koud. En er stond heel veel wind. Het zand vloog dan ook in het rond. We zijn begonnen met een jeeptocht door de woestijn. Je zat met z'n 6en in een achterbak en dat was echt zand happen. En door de wind ook best koud. Ik had gelukkig genoeg kledingstukken aan. Ook om mijn hoofd en dan nog een zonnebril en zo was het wel te doen. Op de foto's is geen blauwe lucht te zien en voor onze camera's was het ook niet best, maar het was wel een belevenis. In de woestijn bij Wadi Rum zijn twee bogen. Op een daarvan mochten we klimmen. Dat was echt bizar. Je woei er gewoon bijna vanaf. Peter en ik moesten gewoon gaan liggen om op de foto te kunnen. Wel spectaculair.
Helaas ging onze vaart boven de woestijn door het weer niet door. We zijn daarom op een dromedaris gaan rijden. Leuk, maar de route was niet zo. We vonden allebei dat we te weinig van de woestijn te zien kregen.

Ik heb ook foto's toegevoegd van Petra. Krijgen jullie een hele kleine indruk. Normaal gesproken komen er ongeveer een miljoen mensen Petra bekijken. Vorig jaar waren dat er nog maar 250.000 door de Arabaische Lente. Dit jaar schatten ze dat er 150.000 bezoekers zullen zijn. Echt weinig, terwijl er hier helemaal niets aan de hand is. Dus allemaal naar Jordanië. Alleen niet in deze periode, want dan kan het weer dus erg tegenvallen. In de hoger gelegen gebieden gaat het dit weekend weer sneeuwen. Het kan zelfs zo zijn dat wij in de hoofdstad ook sneeuw gaan zien. Daar gaan we morgen weer naar terug. Ik ben benieuwd. Vind het eigenlijk wel grappig. Dat is wel het laatste wat ik had verwacht.

Peter is ondertussen klaar met douchen en hij ligt nu in het enorme bed. Dus ik ga maar stoppen. Morgen vertrekken we om half 9. We gaan terug naar Amman, maar eerst nog zwemmen in de Dode Zee. Ik hoop maar dat dat niet te koud is. Onze bootreis ging vandaag ook niet door ivm het weer. Hebben we Aqaba zelf bekeken. En genoten van de mooie hotelkamer. Ook niet verkeerd. Eindelijk een beetje vrije tijd.

Ojee, er schieten me nog allerlei verhalen te binnen. In Petra hebben we een wandeltoch naar het klooster gemaakt. Viel niet tegen, maar het was een hele klim. Onze gids zei dat het een uur lopen was, maar we hebben er korter over gedaan. je kon ook met een ezeltje, maaar dat maakt het minder mooi. De beloning van wat je boven gaat zien is na een klimtocht veel beter. En mooi was het. Boven hebben we ook onze lunch opgegeten. Er zaten ook een komkommertje, tomaat en sinaasappel bij. Niets voor Peter uiteraard. Dus die begon dat aan een groepje geiten te voeren. Die geiten zagen dat wel zitten en binnen de korste keren waren we omsingeld. Kwam er ook nog een ezel bij. Peter is daar nog op geklommen en heeft een stukje gereden.

Toen we weer beneden kwamen, ontmoetten we een Engelse vrouw. Ze vroeg of we op haar spullen wilden letten, want ze wilde naar de wc. Daarna raakten we in gesprek. Bleek ze al 3 kwartier op haar groepsgenoten te zitten wachten. Ze wist niet meer in welk hotel ze verbleef, maar na haar beschrijving bleek ze in ons hotel te zitten. Dus wij hebben haar meegenomen en gezegd dat ze wel met onze bus mee kon rijden.
Naar de bus was het nog een dik uur lopen. Ondertussen was het ook behoorlijk koud geworden. Het woei en er vielen wat druppels regen (nu regent het hier trouwens ook al een poosje).
Goed, uiteindelijk bleek de groep van die vrouw ook op de parkeerplaats van onze bus te staan wachten op haar. Ik zag ze het eerst staan. Zij had het niet eens in de gaten. We hebben haar in ons hotel en in de woestijn nog een paar keer gezien. We hebben erg om haar gelachen. Voelen wij ons al bijna een week onnozel, omdat alles voor osn wordt geregeld en wij alleen maar de bus in en uit hoeven te stappen, maar dit is pas echt onnzowel.
Na Petra zijn we trouwens naar een hammam gegaan. Ik vond het fantastisch, maar Peter heeft het anders ervaren. Na het scrubben en masseren hadden we in ieder geval weinig last van spierpijn de volgende dag. En mijn huid voelde aan als van een baby.

Nou, het is al weer een kwartier later. Tijd om te stoppen. Meer verhalen en foto's volgen in ieder geval in Nederland.Mocht ik nog ff tijd hebben, dan meld ik mij nog en anders tot ziens in Nederland.

Groetjes van ons.