Het dak van de wereld

Namaste,

we zijn weer terug in Kathmandu. Gisteravond pas om half 8 aangekomen. We hadden pech met de bus. Omdat we behoorlijk moe waren, zijn we meteen gaan eten en daarna gaan slapen. Het is hier nu half 10 (bij jullie kwart voor 6) en om 11 uur vertrekken we naar het vliegveld. De reis zit er op, maar eerst nog een overnachting in Delhi.

De afgelopen dagen waren fantastisch, maar soms ook afzien. Tibet heeft voor altijd mijn hart gestolen (ja, net als Vietnam en Myanmar). We hebben ook ontzettend geluk gehad met het uitzicht op de Himalaya. Alle daken van de wereld waren elke dag heel goed zichtbaar. Onze gids zei dat hij dit in 8 jaar pas 1 keer eerder heeft meegemaakt. Het is zo indrukwekkend om de Mount Everest (en ook die andere reuzen) voor het eerst te zien. Ook al was die eerste blik dan van ver.

We hebben de Mount Everest uiteraard ook van dichterbij gezien. Vanuit het basiskamp (5200 m). Daar gingen we 's ochtends om 8 uur heen. Met onze jeeps, want het was te koud om de 7,6 km erheen te voet af te leggen. Je loopt dan een bergje op (al hijgend, want elke inspanning is te veel) en ziet daar die reus liggen. We mochten maar een kwartiertje blijven, omdat het zo koud was. Je vingers en tenen zijn ook bijna meteen bevroren. Je kan niet bevatten dat er mensen zijn die voor hun plezier die berg gaan beklimmen. Hoewel het ook wel mooi is. Je gaat echt de strijd met de natuur aan.

De nacht ervoor was ook afzien. We hadden weer een kamer met z'n 4en. Ik heb het niet koud gehad, maar toen we 's ochtends de temperatuur bekeken was het 4 graden in onze kamer. De bloemen stonden op de ramen. Daarnaast was het bed niet bepaald schoon. En er was ook geen normale wc en ook geen stromend water. Niet heel erg, want het was te koud om in je blootje te staan ;-p

Omdat de wc (het gat in de grond) zo vies was, ben ik buiten gaan plassen. De wc was dan misschien niet zo, maar het uitzicht..... dat krijg je nergens.

Zoals gezegd zijn we vanaf Lhasa per jeeps door Tibet getrokken. Met z'n 4en in een auto. We hadden meestal dezelfde chauffeur. De hele weg gelachen, gezongen en onder de indruk geweest. Wat is Tibet prachtig. Als je ergens de elementen kunt bewonderen is het daar wel.

En dat hebben we uitgebreid gedaan. Onze reisleider liet de jeeps regelmatig stoppen voor een plas, een foto of een wandeling. Daarnaast heb je vanuit de auto zelf ook een prachtig uitzicht. Ik heb veel foto's gemaakt, maar ik vraag me af of je de indruk van die bergen en vlaktes echt goed kan vastleggen.

Om onze reis door Tibet af te sluiten, hebben we op de laatste pas waar we voorbij reden weer 100 meter gebedsvlaggetjes opgehangen. Dat was mooi. Vooral omdat je op dat punt ook de hele Himalaya kon aanschouwen. Daar word je wel stil van en je voelt je heel klein.

Ik moet nu echt stoppen, want we gaan ook nog afscheid nemen van onze reisleider. Die blijft hier achter. Wat nog wel ff leuk is. Omdat de DL die medaille kreeg, liepen veel Tibetanen op die dag in hun mooiste kleding. Daar konden de Chinezen niets aan doen.

Heel veel groetjes van ons en tot in Nederland.