Viva la revolution!

Hoi allemaal,

het einde is in zicht. Twee dagen geleden had ik een heel reisverslag getypt en op het moment dat ik het wilde plaatsen, knalde de computer mij eruit. Alles weg. Uiteraard was ik woest. Nu dan een nieuwe poging. Ik heb alleen maar een half uur en niet alle gegevens bij me zoals vorige keer. Dus maar eens zien hoe ver ik kom.

Verder gaat alles gelukkig wel goed. We zijn nu in Varadero. Een badplaats waar vooral veel buitenlanders komen. We zitten weer in een all inclusive hotel en dat is ff wennen. Russen die hun birg volscheppen met alleen maar garnalen. En twee coupes volgepropt met ijs tegelijk op hun tafel zetten. Tja, dit is niet het hoogtepunt. We hebben vanmiddag wel in een prachtig blauwe zee gezwommen. Zo'n zee die je alleen in films en op tv ziet. Dat is wel echt vakantie.

Wat waren dan wel hoogtepunten? Een paardrijtocht in de stromende regen. Onze gids zag de bui op een gegeven moment hangen en gaf aan dat we beter terug konden keren. Dat hebben we dus gedaan, maar we waren niet op tijd. Je kon onze kleren uitwringen. We hebben wel heel hard gelachen. Daarna meteen onder de douche. Helaas geen warm water. Dus de regenbui was eigenlijk lekkerder dan de douche.

Die ochtend ben ik naar het voormalig hoofdkwartier van Castro geweest in Sierra Maestro. Hij zat daar zes maanden met zijn rebellen. Che was ook van de partij. De tocht was een hele klim, met glibberige stenen, blubber en steile stukken. Ik ben twee keer gestorven, maar het doel was de moeite waard. Bizar om op die plek te zijn. Te weten dat Castro en Che daar rondgelopen hebben. In de hut van Castro waren een koelkast en een 2 persoonsbed aanwezig. Ik vroeg me af hoe ze die de berg op hebben gekregen. Daarnaast kon ik het niet zo goed rijmen met de gedachten van Castro. Ik denk namelijk dat zijn intenties best goed waren. Althans aan het begin. En wat vond Che daar dan van? Dan zou ik zo graag terug in de tijd willen reizen. Ook om bij die historische hoogtepunten te kunnen zijn. In Havana hebben we het museum van de Revolutie bezocht. Ook indrukwekkend. Al die oude foto's en spullen. Toen er nog geen computers en internet waren. Ik heb me voorgenomen om thuis een boek over Che te gaan lezen. Eigenlijk weet ik er toch te weinig van.

Vergeet ik bijna over die andere revolutie te vertellen. Die laatste avond in Trinidad was heel erg gezellig. We hadden met die moeder van die collegaen haar man afgesproken en we zijn naar een Cubaanse tent gegaan waar muziek werd gespeeld en werd gedanst. Echt super. Ik ga echt nog een keer terug om de salsa te leren en trommelles te nemen. Dat is al een revolutie op zich. Maar de drank vloeide rijkelijk. Mijn glas werd steeds gevuld en ik wilde geen nee zeggen, want dat vond ik raar. Vervolgens kon ik dus niet zo goed meer lopen. En toen ik in mijn bed lag, draaide heel Cuba om me heen. Over salsa dansen gesproken. De volgende ochtend was alles weer ok, maar ik heb geen druppel meer gedronken. Ik was dus zo'n beetje dronken. Een revolutie op zich. Terug in Nederland ontken ik dat dit gebeurd is. Korsakov denk ik ;-P

Oja, de loting. Eerst uit naar Kiev. Het is de bedoeling dat ik ernaar toe ga. Ik weet niet of het gaat lukken. De afgelopen dagen ben ik druk geweest met smsen. Er zijn wat ijzers in het vuur. Mocht het niet op de gewone manier lukken, dan zou ik nog met de selectie mee kunnen vliegen op zondag. Via die vriend van Feyenoord uiteraard. Afwachten maar ff.

De tijd vliegt. Ook dat half uur dat ik heb om te internetten. Ik neem alvast afscheid van jullie. Vrijdagochtend vroeg komen we in Nederland aan. Ik begrijp dat het weer inmiddels beter is. Gelukkig maar. Hoewel ik had gehoopt na al die tijd in de 30 graden te zijn geweest dat het wat minder kon. We zullen zien.

Groetjes,
Sandy en Peter