Brandend zand

Hoi allemaal, Ayubowan,

ja, nog een bericht van mij. Inmiddels ben ik al weer thuis en zelfs sinds gisteren weer aan het werk, maar het voelt nog niet af. Dus een afsluitend verhaal is nodig. Voor wie niet verder wil lezen laat ik alvast weten dat ik alsnog foto's bij mijn verhalen heb geplaatst. Dus als je het leuk vindt, kan je nu stoppen met lezen en die bekijken ;-)

En voor wie verder wil lezen, we gaan terug naar Sri Lanka. Helemaal niet vervelend. Maandag zijn we zelf met een tuktuk naar de waterval geweest. Dat was een eindje rijden, maar in de tuktuk zaten boxen en daaruit klonken de heerlijke klanken van Bob Marley. Beter kon het echt niet worden.
In de buurt van de waterval zijn we uitgestapt. We moesten een stukje lopen. Aangekomen bij de waterval bleek dat we niet de enigen waren. Overal waren mensen en het stukje water waar wij in wilden was in beslag genomen door een stel dikke Duitsers. Gelukkig pasten Peter en ik er nog wel bij.
Het was er spekglad. Je moest zittend van de stenen afglijden om zonder kleerscheuren het water in te komen. Het water zelf was heerlijk koud. Beter dan het water in ons zwembad. Dat was lauw. Hoewel ik niet klaag. Ik zou er nu maar wat graag weer in liggen.
Later kwam er nog een gezin van drie bij en de vrouw viel echt keihard op de rotsen. Ze had een behoorlijke wond op haar elleboog. Gelukkig had een van de aanwezige tuktukboys een enorme pleister bij zich. Hij had waarschijnlijk ervaring. Peter en ik hebben nog geholpen met het naar beneden takelen van de vrouw.

Na een tijd poedelen zijn we weer gaan rijden. Eerst naar een winkel om de laatste souvenirs in te slaan. Daarna trakteerde onze rijder ons op een flesje Sprite. Bij een winkeltje langs de weg. Dat flesje kostte ongeveer 35 cent. Het goedkoopste drankje van deze vakantie.

Hahaha, ik heb het met collega's over onze vakanties en ik kom er achter dat ik helemaal niet meer verteld heb over onze safaritocht. Ons doel was een luipaard en een beer spotten. Onze groep werd over twee jeeps verdeeld. Peter en ik zaten bij onze reisleidster met nog vier anderen. De jeep was prima. Je kon goed zitten en had goed uitzicht. Ik heb onderweg het nodige gespot, maar alleen vogels (pfff, al weer een pauw) en buffels (ontelbaar). Verder wat herten, wilde zwijnen en twee keer een olifant. Dat was wel weer indrukwekkend. Maar de luipaard is niet gelukt.
Later bleek het andere deel van de groep wel een luipaard te hebben gezien. Zij hadden onze gids aan boord en hij had nog naar onze chauffeur gebeld om ook te komen. Maar hij nam de verkeerde weg. We zagen hem twijfelen bij een splitsing. Later hoorde we pas wat er was gebeurd. Beetje jammer. Ik baalde behoorlijk. Maar gelukkig hebben zij hem ook niet heel duidelijk gezien hahahaha

Toen we het park uitreden zijn we nog wel een lippenbeer tegengekomen (een zwarte beer met wild haar. Hij is niet heel groot, maar je wilt hem toch niet in het donker tegenkomen). Hij liep langs de kant van de weg en was heel goed te zien. Mijn fototoestel werkte niet mee. Dus ik heb donkere foto's met ergens een zwarte vlek. De rest van de groep heeft vast wel duidelijke foto's. En Peter heeft hem goed op film staan. Ik was in ieder geval blij dat we hem gezien hebben.

Dinsdag was onze laatste dag. We werden echter pas om kwart voor elf 's avonds afgehaald. Dus we hadden nog een hele dag te besteden. 's Ochtends zijn we met een tuktuk naar een vishaven gegaan. En daarna naar een reusachtige boeddha. De tocht zelf was ook heel mooi. Langs de kust, door dorpjes, rijstvelden, langs kraampjes met stinkende, gedroogde vis, grote stukken vlees, fruit, plastic bakken (de Blokker in Sri Lanka). Je kijkt je ogen uit. Heerlijk.
Onderweg kwamen we ook nog bij een tempel. Buiten stonden 80 beelden van monniken in een lange rij. Ze waren allemaal anders. Daar zijn we dus gestopt. Bleek er ook nog een schooltje te zijn. Dus dat hebben we ook nog ff op stelten gezet. Het waren niet heel veel kinderen, maar ze waren super enthousiast. Daarna kwam er een oudere monnik naar osn toe. Hij heeft ons de tempel zelf laten zien. Daarvoor moest hij eerst een sleutel halen. Toen de deur openging stond er een kat. Dat was echt grappig. Hij is de hele rondleiding meegelopen al miauwend en kopjes gevend. Wij kregen een zegening met een bandje van wit garen. Peter heeft het in het hotel meteen doorgeknipt. Het is dus een wonder dat we op de terugweg niet zijn neergestort ;-)

Verder hebben we bij en in het zwembad gelegen. En hebben we allebei nog een massage gehad. Peter voor zijn voeten en ik een lichaamsmassage met heet zand. Ik was heel benieuwd, want ik had geen idee wat ik me erbij moest voorstellen. De massage begon bij mijn achterkant. En daar kwam ook het zand om de hoek. Het bleken zakjes met heet zand te zijn. Ik denk zoals met hete stenen. Ze werden op mijn rug, benen en voeten gelegd. Nou, sommige waren echt heet. Het liedje van Anneke Gronlöh schoot wel even door mijn hoofd. Maar ik heb het doorstaan en het was ook lekker. Ik was weer totaal ontspannen. Voor zover ik dat al niet was.

Vervolgens hebben we nog gewoon een laatste avondmaal gehad. Nog eenmaal langs het belachelijk grote buffet. Het eten was de hele vakantie super. Ik vond het soms te overdadig. Buiten zie je mensen die niet veel hebben en jij zit 's avonds aan alleen al een toetjesbuffet van 5 meter. Maar goed, liever dit dan zoals het vorig jaar was.

Tegen kwart voor elf kwam een deel van de groep ons hotel binnenstormen. Dat was echt grappig. Leuk om elkaar weer te zien en natuurlijk wilden ze ook ff rondkijken. Met een klein busje zijn we naar het vliegveld gegaan. Het was wennen. We zaten opgepropt in vergelijking met de rest van de reis. Onze koffers stonden namelijk in de bus en er waren minder stoelen. De rit duurde ook langer dan verwacht. We werden aangehouden door de politie. Onze chauffeur kreeg een boete. We dachten omdat zijn rijbewijs niet in orde was (verlopen misschien?). Hij mocht dus niet verder rijden. Gelukigi hadden we nog een chauffeur aan boord. Vervolgens namen we een soort toeristische route door allerlei straatjes. Om 12 uur zaten we nog in de bus en toen was Lars jarig. Hebben we dus uit volle borst gezongen.

Onze terugvluchten verliepen prima. Ik heb vooral geslapen. Op Dubai sloten de twee Maledivengangers ook weer aan. Dus toen was de groep weer compleet. Fijn om het zo af te sluiten.

En nu weer aan het werk. Het valt me mee. Eens zien hoelang dat zo blijft ;-P
Vele van jullie heb ik al weer gezien, maar bedankt voor al jullie berichten. Dat is echt leuk om te lezen. Ook nu weer. En voor wie op vakantie is of nog gaat heel veel plezier.

Groetjes, Sandy XX